Projekt dotyczy wprowadzenia do rzeczywistości szkolnej unikatowych zajęć z kodowania, programowania i robotyki oraz wzrost kompetencji cyfrowych uczniów i nauczycieli. Programowanie to język XXI wieku. Najprościej można go opisać jako kolejność poleceń, które należy wykonać, aby osiągnąć wyznaczony cel. Słowo program kojarzy się głównie z komputerami i utożsamiane jest przede wszystkim z informatyką. Ale tak naprawdę programowanie jest częścią każdej sfery życia . Komputery nie rozumieją skomplikowanej mowy ludzkiej, więc aby efektywnie się z nimi komunikować musimy używać zbioru poleceń. “Umiejętności nabyte podczas programowania są również przydatne na zajęciach z innych przedmiotów, jak i później w różnych zawodach, niekoniecznie informatycznych. Umożliwiają uczniom przejście z pozycji cyfrowego konsumenta na pozycję cyfrowego twórcy oraz przyjęcie roli osoby władającej technologią, a nie tylko poddającej się jej. Nauczanie programowania w szkole nie jest więc jedynie kształceniem programistów” - czytamy w “Mapie drogowej” przygotowanej przez Radę d.s. Informatyzacji Edukacji przy Ministrze Edukacji Narodowej. W naszym projekcie hasło programu- ,,Uczę się z ANWILEM” nabiera podwójnego wymiaru . Uczyć się będą nie tylko uczniowie, ale i nauczyciele. Uczniowie nauczą się programować a nauczyciele – jak uczyć programowania. Zapewni to trwalsze rezultaty realizacji projektu, ponieważ wzrost kompetencji cyfrowych nauczycieli, zagwarantuje rozszerzenie spektrum odbiorców innowacyjnych działań szkoły i zapewni realizację owej innowacji w perspektywie długoterminowej.
