SZKOŁA PODSTAWOWA
IM. JANA PAWŁA II W LUBANIU

Uważano go za chłopca utalentowanego i wysportowanego. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic.

 

14 maja 1938 Karol Wojtyła zakończył naukę w gimnazjum, otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą. Karol Wojtyła wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia rozpoczął w październiku 1938 roku. W 1940 roku, zaczął pracować w zakładach chemicznych Solvay. Początkowo od jesieni 1940 przez rok w kamieniołomie w Zakrzówku, a potem w oczyszczalni wody w Borku Fałęckim. Jesienią roku 1941 Karol Wojtyła wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny. Rozstanie Wojtyły z teatrem nastąpiło nagle w roku 1942, gdy postanowił studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie.

 

13 października 1946r Karol Wojtyła, został subdiakonem, a tydzień później diakonem. 1 listopada 1946 roku Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza. W lipcu 1948 roku Karol Wojtyła został skierowany do pracy w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Niegowici, gdzie spełniał zadania wikariusza i katechety. Wolny czas starał się spędzać z młodzieżą na łonie natury. Aby zmylić ówczesną milicję, zdejmował podczas nich sutannę i pozwolił, by nazywano go „wujkiem”. W sierpniu 1949 roku został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie.

 

4 lipca 1958 r. Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Ombrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa.

Jako biskup przyjął, zgodnie z obyczajem, hasło przewodnie swej posługi, które brzmiało: Totus Tuus (łac. Cały Twój). Dewizę tę kierował do Matki Chrystusa.

 

16 października 1978 na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w ósmym głosowaniu kard. Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II.  Formalna inauguracja pontyfikatu miała miejsce w trakcie mszy św. na placu św. Piotra 22 października 1978.

 

13 maja 1981 roku, podczas audiencji generalnej na placu św. Piotra w Rzymie, Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Alego Ağcę. Zamach miał miejsce 13 maja, podobnie jak pierwsze objawienie Matki Boskiej w Fátimie w roku 1917. Dokładnie rok później papież udał się do Fatimy, by podziękować Niepokalanemu Sercu Maryi za uratowanie go od śmierci.

 

Charakterystycznym elementem pontyfikatu Jana Pawła II były podróże zagraniczne. Odbył ich 104, odwiedzając wszystkie zamieszkane kontynenty. W wielu miejscach, które odwiedził, nigdy przedtem nie postawił stopy żaden papież.

Jan Paweł II najwięcej razy odwiedził m.in. Polskę (8 razy), USA (7 razy), Francję (7 razy) oraz zasłynął spotkaniami z młodzieżą na Światowych Dniach Młodzieży (9 razy).

Podróże apostolskie do Polski:

• I pielgrzymka (2–10 czerwca 1979)

• II pielgrzymka (16–23 czerwca 1983)

• III pielgrzymka (8–14 czerwca 1987)

• IV pielgrzymka (1–9 czerwca, 13–16 sierpnia 1991)

• V pielgrzymka (22 maja 1995)

• VI pielgrzymka (31 maja–10 czerwca 1997)

• VII pielgrzymka (5–17 czerwca 1999)

• VIII pielgrzymka (16–19 sierpnia 2002)

 

Podczas swojego pontyfikatu Jan Paweł II  ogłosił błogosławionymi w sumie 1338 ludzi, a świętymi 482 osoby.

Jan Paweł II kreował 231 kardynałów.

 

Jan Paweł II od 1992 r. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona.

Nagłe pogorszenie stanu zdrowia papieża rozpoczęło się 1 lutego 2005. Przez ostatnie dwa miesiące życia Jan Paweł II wiele dni spędził w szpitalu i nie udzielał się publicznie.

 

2 kwietnia, w dniu śmierci, o godzinie 7:30 rano, papież zaczął tracić przytomność. Około godziny 15.30 bardzo słabym głosem papież powiedział: „Pozwólcie mi iść do domu Ojca”. Osobisty lekarz papieski stwierdził śmierć papieża o godzinie 21:37 czasu miejscowego. Zmarł po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, w 9666. dniu swojego pontyfikatu.

 

Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005 r. Mszy świętej przewodniczył dziekan kolegium, kardynał Joseph Ratzinger (który 11 dni później został następcą zmarłego papieża). Uczestniczyło w niej na placu św. Piotra ok. 300 tysięcy wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele różnych religii światowych, w tym duchowni islamscy i żydowscy. Wielu zgromadzonych na uroczystości ludzi miało ze sobą transparenty z włoskim napisem santo subito („święty natychmiast”).